به نام او که نامش آرامبخش دلهاست
ملموس ترین و صادقانه ترین رویای کودکی من،
سلام،
اکنون که لشکر شب بر پادشاه روز چیره شد بار دیگر خودکارم را به دست گرفته ام تا برای تو بنویسم،کسی که از شدت دوری و جدایی روی نقطه کور ذهنم ایستاده،فاصله ای به دوری یک دنیا اینک در جایی ایستاده ام که دلتنگی بر جانم هجوم آورده، تنهایی تک تک سلول های قلبم را درنوردیده است و غم بر روان خسته ام ضرب آهنگ آشوب می کوبد.
از روز اولی که با او آشنا شدم حدودا دو سال می گذرد.دانشجوی سال دوم دانشگاه بودم اما تغییر رشته دادم و این تغییر مسیر خیلی چیز ها را به من یاد داد و چیز های زیادی را در زندگی ام تغییر داد.
من قدم در مسیری گذاشته بودم که از کودکی برایم مقدس بود"دریای پر تلاطم ادبیات"
عشق،
به اشعارم هجوم می آورد.
همان روزی که...
با لباس فیروزه؛
در نیشابور خواب هایم ،
پرسه میزدی.
چادر رنگی ات؛
از مرز دشت سر می رفت.
"وای" در بین موهایت می رقصید؛
و با هر موجی که به موهایت می داد،
از من هزار قربانی می گرفت.
چشمانت؛
عاشقی را فریاد می زد.
اما...
تو ...
به لبانت،
شعر خیام می آموختی
و این گونه
عشق بر من هجوم می آورد.
وای: ایزد باد
این روزا روزای سختیه
برای من که دلتنگت شدم دلتنگ روزای اول که انقدر با هم خوب و مهربون بودیم
کاش برگرده اون روزا اونوقت من خیلی چیزا رو عوض میکنم
دلم شدید برات تنگ شده
این روزا خیلی درگیر کارت شدی...یه عالمه حرف نگفته دارم که داره غم باد میشه و کم مونده به کشتنم بده
دلم گرفته است
برای ساده حرف زدن
ذغال محبت را روی شعله عشق گذاشتم
تو فقط بگو
دوستت دارم را با چه طعمی می پسندی
پرتقال
یا
نعنا دوسیب
آنگاه لب هایت را زیر نور ماه تماما پُک میزنم
شعر جدیدم تقدیم به شما عزیزای دل
این روزها روز های عجیبیه
روزهایی که به خاطر اومدن یه مهمون ناخونده همه باید تو خونه هامون بمونیم و بیرون نریم
چشمانت قهوه قاجاری
گیسوانت جنگل
لب هایت الماس کوه نور
گونه ات هم جاده ابریشم
و تو
کتاب تاریخی
در قفسه های خیال
امروز عجیب دلم هوس از تو نوشتن کرده
تو که از شدت دوری و جدایی روی نقطه کور ذهنم ایستاده ای
خودکارم گلایه دارد.
از نماندن هایت
از نبودن هایت
و...
از رفتن ناگهانی ات
نگاهت...!
تک تیر انداز نقطه صفر مرزی
که در ذهنم...
واژه ها را...
نشانه می رود.
و...!
هر لحظه...
شعری...
در من...
شهید می شود
