بی بی معصومه

چند وقتی میشد به خونه قدیمیش سری نزده بودم داخل که رفتم همه چی سرجاش بود مرتب مرتب همون خونه کاه گلی قدیمی که وقتی بارون میومد سقف چوبیش چک....چک...چک....انگار باهامون حرف میزد
نگاهم افتاد به شومینه ای که دلش پر بود از آتیشای قرمز و نارنجی که زبونه میکشیدن و اتاق کوچیک بی بی معصومه رو گرم تر میکردن...یهو صداش اومد:

مسافر عشق

اگه بدونی دل کوچولوم چقد برات تنگ شده ،اگه بدونی این روزا چقد نگران از دست دادنتم.
امروز بعد حدودا یه مااااااه دیدمت جون و دلم دیدمت بعد یک ماه دوری بعد یه ماه که حالم گرفته بود از این بازی روزگار پرفریب که چجوری و با چه ترفندی داره حسابی از هم دورمون میکنه ولی دلخوشم،دلگرمم به اینکه از دور هوامو داری به اینکه توی روزایی که حتی خودمم دیگه حواسم به خودم نیست تو از دور مواظبمی
که نکنه خطا برم که نکنه بد باشم که نکنه قلبم شکسته باشه