عاشقانه هایم را
در چشمانم ریختم
تا به تو بنوشانم
اما تو مرا در گرمای مرگ آور فنجان های قهوه قجری
حبس کردی
و فلسفه شب زنده دار لب هایت
استکان ها را زا به راه کرد
آنگاه عشق چه شاعرانه بر لختی انداممان هجوم آورد.
.
.
.
اصطلاح زابه راه:درمانده و آواره شدن
بسم رب الشهداء والصدیقین
همیشه نوشتن یک زندگینامه برای من کار دشوار و طاقت فرسایی بوده است.مسلماً هیچگاه نمی توانم ذهنم را روی اتفاقات گذشته متمرکز کنم؛چون از وقتی که به خاطر دارم همیشه در حال زیسته ام به قول شاعر فرزانه و ادیب اریب خیام نیشابوری:
به نام او که نامش آرامبخش دلهاست
ملموس ترین و صادقانه ترین رویای کودکی من،
سلام،
اکنون که لشکر شب بر پادشاه روز چیره شد بار دیگر خودکارم را به دست گرفته ام تا برای تو بنویسم،کسی که از شدت دوری و جدایی روی نقطه کور ذهنم ایستاده،فاصله ای به دوری یک دنیا اینک در جایی ایستاده ام که دلتنگی بر جانم هجوم آورده، تنهایی تک تک سلول های قلبم را درنوردیده است و غم بر روان خسته ام ضرب آهنگ آشوب می کوبد.
